Meer dan een eeuw actief voor Hoorns erfgoed

Aloysius MULO/ULO/MAVO (13)

Naar de Berkhouterweg (ca. 1970 – 1975)

Eerste paal

Eind jaren zestig komt er eindelijk weer schot in de zaak en kan de bouw aan de Berkhouterweg worden aanbesteed. De bouw wordt gegund aan aannemer De Geus uit Broek op Langedijk. De bouwsom is begroot op 1.175.000 gulden. In december 1969 slaat de waarnemend voorzitter van het schoolbestuur, pastoor P.C.J. Stammeijer uit Wognum, de eerste paal in de stijf bevroren grond. Het gebouw moet voorjaar 1971 gereed zijn.

Het door architect Hermans ontworpen gebouw krijgt tien theorielokalen, twee vaklokalen en een gymzaal. Het curieuze is dat men bij de start van de bouw al weet dat het gebouw niet groot genoeg zal zijn om alle leerlingen te kunnen herbergen. Bij het ontwerp is indertijd uitgegaan van driehonderd leerlingen, terwijl de school in 1969 al 450 leerlingen telt.

De fundering is berekend op drie bouwlagen, maar er is vergunning voor slechts twee lagen.

Nieuwbouw Berkhouterweg
Nieuwbouw aan de Berkhouterweg, ca. 1971 (foto WFA)

Weeshuis

Terwijl aan de Berkhouterweg wordt gebouwd, zoeken schoolleiding en bestuur wanhopig naar mogelijkheden om alle leerlingen onder dak te brengen. De school beschikt over acht lokalen in het oude gebouw aan Onder Boompjes, twee lokalen in een noodschool op de binnenplaats en één lokaal in een bouwkeet, die ook op de binnenplaats staat. Er wordt ook les gegeven in drie lokalen in het protestantse weeshuis aan de Achterstraat. De omstandigheden daar zijn verre van ideaal: voor honderd leerlingen is slechts één toilet beschikbaar. De school ontbeert vaklokalen voor natuurkunde en handvaardigheid.

In totaal beschikt de school dus over veertien lokalen, dat is vier minder dan waar de school gezien het aantal leerlingen recht op heeft. Het bestuur verzoek de gemeente dan ook op korte termijn vier noodlokalen neer te zetten op het Doelenplein. Dit verzoek wordt aanvankelijk niet gehonoreerd. De gemeente Hoorn stelt zich op het standpunt dat het Rijk voor de noodlokalen moet zorgen. Het Rijk stelt echter dat gemeenten sinds de invoering van de Mammoetwet in 1968 verantwoordelijk zijn voor de huisvesting van scholen en dus ook voor noodhuisvesting moeten zorgen.

Uiteindelijk geeft de gemeente in juni 1970 toch toestemming voor het plaatsen van de noodlokalen op het Doelenplein.

Derde bouwlaag

Terwijl de bouw aan de Berkhouterweg in volle gang is, komt er toestemming voor de derde bouwlaag met zes lokalen en de bouw van een tweede gymnastiekzaal.

In september 1971 betrekken leerlingen en personeel van de Aloysius MAVO, zoals de school na de invoering van de Mammoetwet heet, eindelijk hun nieuwe onderkomen. Maar ook op deze nieuwe locatie duurt de ruimtenood voort, want het leerlingenaantal blijft toenemen. Aanvankelijk wordt ruimte gecreëerd door het plaatsen van vier noodlokalen bij de school. Vervolgens verrijst er achter het voormalige proefstation op de hoek van de Berkhouterweg en het Keern een dependance met negen noodlokalen.

Lerarencorps
Lerarencorps 1972-1973; staand derde van links directeur C.M. Schrickx (foto Schoolbank.nl)

Jubilea

In de jaren zeventig is er verschillende keren aanleiding voor een groot feest. In oktober 1977 vieren leerlingen en personeel drie dagen lang het zestigjarig bestaan van de school. Het feest begint met een eucharistieviering in de aula. Verder wordt er gezamenlijk ontbeten en geluncht, is er cabaret en leven leerlingen en personeel zich uit in een ludieke zeskamp. Tenslotte is er toneel in schouwburg Het Park met bal na. Het programma wordt afgesloten met een reünie voor oud-leerlingen.

Vijf jaar later is er reden voor een driedubbel feest. De school bestaat dan 65 jaar en zit tien jaar in het gebouw aan de Berkhouterweg. Bovendien viert directeur Chris Schrickx zijn zilveren ambtsjubileum. De festiviteiten vinden plaats op 6 en 8 januari 1982. Op school wordt een soort kermis gehouden. Het geld dat de leerlingen voor de attracties moeten betalen, gaat naar een voedselactie voor het Poolse volk.

Directeur Schrickx was in de jaren veertig zelf leerling van de Aloysius ULO. Na het behalen van zijn diploma ging hij naar de bisschoppelijke kweekschool in Beverwijk. In 1956 werd hij benoemd als leraar Engels aan de school waar hij tien jaar eerder zijn diploma had behaald. Hij blijft de school trouw tot en met de fusie met het Werenfridus in 1985.