Eind negentiende eeuw
In 1784 is een fraaie Neo-classicistische gevel geplaatst voor het gebouw van de West-Indische Compagnie aan de Binnenluiendijk, waarin thans de Westfriese Loge is gehuisvest en dat in 2004 is gerestaureerd. Oorspronkelijk waren dit twee panden met trapgevels uit 1629. Het huis Rode Steen 16 heeft een klassieke gevel uit 1792. Neo-classicistische panden uit de 19e eeuw ontbreken vrijwel. De periode 1800-1850 was in Hoorn een tijd van doorgaande afbraak en verval. Ook elders in het land werd in die tijd betrekkelijk weinig gebouwd. Rond 1850 begint men weer wat te bouwen in Hoorn, echter volgens Kerkmeijer (1941) 'karakterloos en niet van betekenis'. Aan het eind van de 19e eeuw komt hierin verbetering. Uit de tijd kort voor en rond 1900 dateren een aantal panden in de Eclecticistische bouwstijl, de Neorenaissancestijl, de Chaletstijl en de Jugendstil.
 Grote Noord 13 EC |
 Grote Noord 20 EC |
 Nieuwendam 1906, JS |
 Nieuwstraat 1 1901, JS |
 Muntstraat 4 1902, JS |
Een belangrijk architect voor Hoorn in het laatste kwart van de negentiende eeuw was de katholieke kerkenbouwer A.C. Bleijs (1842-1912). Hij heeft van 1864 tot 1880 een architectenbureau in Hoorn gehad. Hij heeft veel gebouwen in Hoorn ontworpen. Van zijn hand zijn onder andere de kerkhofkapel uit 1872 aan de Drieboomlaan in Neogotische stijl, de Cyriacus en Franciscuskerk (Koepelkerk) uit 1880 aan het Grote Noord in Neorenaissancestijl en het pand Breed 38 uit 1878 in Neorenaissancestijl. Hij heeft ook de Nicolaaskerk tegenover het Centraal Station van Amsterdam ontworpen, een 'verbeterde' versie van de Hoornse Koepelkerk.
 Kerkstraat 13-15 1901, JS |
 Kleine Noord 15 1902, CS |
|
|
|
