Van Foko tot Oude Rosmolen: sterren stralen overal (3/7)

Het begin, Verklaring ingevolge consumptie-ijs-besluit (art. 7, 1e lid, letter b), nr. 424, gedateerd 14 maart 1934. De fa. Kolder en Co. mag in het perceel Drieboomlaan nr. 43 consumptie-ijs vervaardigen: Italiaans ijs.

Maar aan alles komt een einde. Dus ook aan het optreden van het Corbi Trio in Parijs. Men reisde verder: naar Reims, naar Bordeaux, naar Nice. En daar kreeg onderman Dick Kratz roodvonk. Afgelopen met het trio. Althans: voor geruime tijd. Goede raad was duur. Wat te beginnen? Een andere onderman opleiden? Een totaal nieuwe act instuderen? Het zou allemaal veel te veel tijd in beslag nemen. Daar komt nog bij dat er met de intrede van de sprekende film steeds moeizamer contracten konden worden afgesloten. En bovendien de jaren begonnen bij de beide mannen een woordje mee te spreken! Gevolg: in 1935 werd het Corbi Trio definitief ontbonden.
Maar niet alleen om bovengenoemde redenen. De voornaamste oorzaak was een tragische familiegebeurtenis. De echtgenoot van een in Hoorn wonende zuster van Chris Kolder, kruidenier Wittebol, nering doende aan de Drieboomlaan 43, was plotseling overleden. De vrouw bleef met twee kinderen achter. Haar broer en Gerrit Fonk zagen het als hun plicht hulp te bieden en de zaak voor de ondergang te behoeden. Vanuit Frankrijk vertrokken zij naar de Coenstad.
Natuurlijk konden ze van de kruidenierswinkel niet met z'n allen leven. Zoals hierboven al geschreven: het tweetal had in Italië kennis gemaakt met Italiaans ijs, maar ook met de gondels waarmee de ijsverkopers daar door de straten trokken. "Dat kunnen wij in Hoorn ook", moeten ze hebben gedacht. Na enkele maanden waren de heren Fonk en Kolder vertrouwde gezichten. Andere ijsverkopers, met oudere "rechten" konden de nieuwe concurrentie niet erg waarderen. Die was namelijk nogal succesvol. Fonk en Kolder verkochten namelijk ijs met slagroom!
De zaken gingen voortreffelijk, mede dankzij de grote steun van mevrouw Wittebol, de zuster van Chris Kolder. In 1941 werd de leegstaande winkel van "De Unie" aan het Grote Noord gehuurd en ingericht tot ijssalon. En op 12 mei 1943 (de oorlogsjaren hadden de voortgang van zaken nou niet bepaald bevorderd!) werd de zaak geopend: het fenomeen FOKO was een feit.

G. Fonk en Co, introduceerden nog vóór de oorlogsjaren het Italiaanse ijs in Hoorn met tot Venetiaanse gondels omgebouwde bakfietsen.
De ijscoman, hier op de Gedempte Turfhaven - met de ingang van het Sint Pietershof op de achtergrond -, is nog op klompen.
En de ijsjes - "kwaliteit is onze reclame" staat er op de zijkant van de luifel - kostten toen nog respektievelijk 5, 10, 15 of 20 cent!