Een Rekening Courant-overzicht uit 1785 betreffende de zaken met de al eerder genoemde Jean d'Arrest uit Weesp leert
dat Barent Schermer in dat jaar alleen al van deze relatie voor meer dan 2000 gulden kocht. De lijst van leveringen
omvat uitsluitend vaten met "genever".
In dat eerste negotie-boek zijn de leveranties en betalingen bijgehouden tot in het eerste decennium van de negentiende
eeuw. Was er bij het begin slechts sprake van jenever en verschillende likeuren, na het begin van die negentiende eeuw
kwamen er ook leveranties van wijnen in te staan. Die wijnen werden overigens per oxhoofd geleverd. Een oxhoofd is een
vat van 220 liter.
De jenever was tussen 1782 en 1806 wel wat duurder geworden. Werd in de eerste leverantie nog gesproken over een prijs
van 35 gulden per Aem, in 1806 was dat al opgelopen tot bedragen, die varieerden van 54 tot 65 gulden per Aem. Thans
kost één liter jenever van Schermer & Zn b.v. ƒ 15,95. Van dit bedrag gaat ƒ 11,80
naar de overheid, n.l. ongeveer ƒ 10,- accijns en ƒ 1,80 b.t.w.
De actieve Barent Schermer zal in die jaren nooit hebben kunnen denken dat zijn bedrijf twee eeuwen later nog zou bestaan.
Binnen het totale bedrijf is er helaas geen "afbeelding" van de grondlegger meer te vinden. In het schitterende en vooral
historische sfeer ademende proeflokaal hangt wel nog een geschilderd portret van Jan Bent.
Barent Schermer concentreerde zich in de eerste jaren op uitbreiding van zijn zaak aan het Kleine Noord. Maar ook is
in de stapel koopactes uit die jaren de aankoop van het pand aan de Kerkstraat no. 11 terug te vinden. Op 2 maart 1809
kocht Barent Schermer dit pand "tegenover de kerk" voor 795 gulden. Overigens was de aankoop belast met
ƒ 3,- zogenaamd "oud eigen"; een toeslag ten behoeve van het Protestants Weeshuis, ingesteld per 15
december 1722. Opmerkelijk is dat dat luttele bedrag jaarlijks nu nog wordt afgedragen. Het "oud eigen" is een
toeslag, waardoor de relatie van het verkochte onroerend goed met het weeshuis tot uitdrukking wordt gebracht. Het is
een zogenaamd onvervreemdbaar recht, zodat elke nieuwe eigenaar verplicht is de toeslag te betalen. Op die manier kon
het weeshuis vroeger niet alleen bezit afstoten, maar zich tevens van een jaarlijkse bijdrage verzekeren. Het pand werd
eerst gebruikt als woonhuis, later werd er een winkel van de firma in gevestigd.