Vereniging Oud Hoorn - Actualiteit

De OSG West-Friesland wordt 150. Een jubileum om bij stil te staan, vindt ook Oud Hoorn. Daarom besteedt de historische vereniging in het nieuwe herfstnummer van haar kwartaalblad het coverartikel – liefst acht pagina’s – aan de roemruchte geschiedenis van de school.  

 Foto: Sietse Postma voor het OSG

Een bijzondere school, weet ook Sietse Postma (71), die het artikel schreef en daarvoor ging schatgraven in het Westfries Archief. ‘Er is veel gebeurd, sinds het begin als gemeentelijke HBS in de Muntstraat. De OSG was altijd een school met veel vrijheden, een beetje liberaal karakter. Die vrijheid paste goed. Een openbáre school, wat vrijer dan andere scholen in Hoorn. Dat trok ook een ander slag leerlingen aan; je werd hier niet zo gauw uitgelachen.’ 

Zelf gaf Postma óók les op de OSG. Van 1976 tot 1996 doceerde hij er Nederlands. Daarna werd hij hoofd Communicatie & Marketing van het Atlas College en moest hij zijn oude school ook ‘verkopen’ aan leerlingen groep 8 (en hun ouders) die een leuke, goede middelbare school zochten. Na zijn pensioen is Postma als vrijwilliger actief bij het Westfries Archief en de vereniging Oud Hoorn, waar hij de rubriek Scholen beheert op de website. Daarnaast werkte hij mee aan het boek Hoorn in de Twintigste Eeuw, waar de geschiedenis van de HBS/OSG ook al voorbij kwam. 

‘Ik had nog veel materiaal liggen over de OSG’, vertelt hij. ‘En er is nog zoveel om uit te zoeken. Vooral door toedoen van oud-collega Ben Leek, docent klassieke talen, is veel OSG-materiaal veiliggesteld bij het Westfries Archief. Daar staat een paar méter met dozen vol documenten en foto’s die nog eens doorgespit moeten worden.’ 

In het artikel in het magazine van Oud Hoorn neemt Sietse Postma de lezer aan de hand van een paar thema’s in vogelvlucht mee door de geschiedenis van de school. Daaronder, bijvoorbeeld: de huisvesting, de markante directeuren, de link met het Hoornse sportleven en de culturele inslag. ‘Je had de Culturele Avonden, natuurlijk. En er kwamen af en toe best wel bekende artiesten op school spelen: Massada, bijvoorbeeld, en Candy Dulfer.’ 

Diezelfde school is de afgelopen tijd natuurlijk qua uiterlijk wel veranderd. Wat vindt hij ervan, als hij nu door de gangen loopt? ‘Mooi geworden! Ik vind het mooi om te zien hoe oud en nieuw met elkaar gecombineerd zijn, de sfeer van het oude hoofdgebouw is goed bewaard gebleven. Wat me opvalt, is al dat glas. Vroeger had je ook dichte deuren in de klaslokalen. Nu zit er glas in, kun je letterlijk naar binnen kijken. Daardoor ontstaat veel meer openheid.’

(Het kwartaalmagazine van Oud Hoorn is los te koop bij Stumpel en de Hoornse Boekhandel.)