Meer dan een eeuw actief voor Hoorns erfgoed

Vereniging Oud Hoorn - Actualiteit

In memoriam Gerard Beemsterboer   (06-06-2016)

Gerard beemsterboer

Zoals iedereen hebben wij vol ongeloof het bericht van Gerards plotselinge overlijden gehoord. Na de ziekenhuisopname en behandeling was hij weer snel thuis en wilde weer verder gaan alsof er niets gebeurd was. De wandelingen, de ledenexcursie en andere plannen voor de korte termijn; het zou gewoon doorgaan en Gerard ging zelf mee.

Zijn overlijden is vooral voor zijn familie en vrienden een groot en onbeschrijfelijk gemis. Juist omdat alles er weer positief uitzag na de geslaagde behandeling en Gerard zelf, de grote optimist, weer bezig was met regelen en doen, is de klap des te harder aangekomen.
Hij is te jong en nog vol energie veel te vroeg heen gegaan en voor zijn familie is dit een enorm groot verlies. Er blijft de herinnering aan een bijzondere man, want bijzonder was Gerard. Zijn familie wensen we veel sterkte en kracht om dit verlies te verwerken.

Ook voor Vereniging Oud Hoorn is het een groot verlies. Hij hield van de vereniging en de vereniging hield van hem; hij hield van de mensen en de mensen hielden van hem.
We mochten op allerlei manieren gebruik maken van zijn talenten, op organisatorisch vlak, zijn ideeën voor nieuwe wandelingen en lezingen, zijn liefde voor Hoorn en haar geschiedenis, zijn kennis op dat terrein, zijn niet te tomen dadenkracht, hij pakte altijd alles positief op. Gerard is bij Oud Hoorn vanaf 2002  actief geweest als gids, organisator van de lezingen, van de wandelingen, van de ledenexcursie en was een vraagbaak met een enorm geheugen voor de geschiedenis van de stad. Hij vertoonde zich bij gelegenheid graag in historisch kostuum.

Voor velen was hij het vertrouwde gezicht van de vereniging dat men kende van lezingen, wandelingen, excursies en vooral van verhalen die Gerard zo boeiend kon vertellen. Met name de jeugd heeft hij door zijn enthousiaste verhalen liefde voor de stad en voor geschiedenis bijgebracht.

Maar zijn actieve leven voor de stad beperkte zich niet tot Oud Hoorn; ook zingen in verschillende koren en orgelconcerten behoorden tot zijn passie, waar hij zich met hart en ziel voor inzette.
Het leek hem bijna moeiteloos af te gaan, regelen, stimuleren, genieten en steeds iets nieuws.

We zullen hem verschrikkelijk missen, zijn lach, zijn verhalen, zijn kuif. We gaan verder zonder de wijze, vrolijke gids die hij was.
Oud Hoorn is hem veel, heel veel dank verschuldigd.
 
Namens Vereniging Oud Hoorn
Rita Lodde-Tolenaar
secretaris_

 

Nieuwsarchief