Vereniging Oud Hoorn - Actualiteit

Op de Nieuwjaarsbijeenkomst voor de vrijwilligers en genodigden hield Egbert Ottens, voorzitter van de Vereniging onderstaande speech. Welkom. Fijn dat u gekomen bent om elkaar te ontmoeten en het goede toe te wensen. In het bijzonder Albert de Graaf, volgens de informanten van de vereniging dit jaar 55 jaar lid van onze vereniging, en daarmee voor zover wij weten in jaren het langst lid. In ieder geval van ons hier!

Besefte u toen u vanmiddag binnen kwam dat Bart Bok hier is geboren. Bok hoor ik u zeggen? Wie "in hemelsnaam" is Bart Bok? Met dat "in hemelsnaam", bent u op de goede weg. Tot ver buiten de wereld wordt zijn naam genoemd. Een krater op de maan en ook nog een asteroïde in ons melkwegstelsel. In Hoorn niet eens een steeg of pad.






Afgelopen jaar werd het Hoorns Biografisch Woordenboek aan onze website toegevoegd. Een mooie aanvulling van de activiteiten van Oud Hoorn. Frans Kwaad schrijft over Bart Bok, sterrenkundige van wereldfaam.











In mijn laatste column in het Weekblad voor West-Friesland wees ik aan de hand van "de vanitasbeelden en de kloklodenkast" van de Noorderkerk op de vergankelijkheid van het leven. Ik wist, toen ik mijn tekst inleverde, niet dat de paus er in zijn kersttoespraak voor de curie nog een schepje bovenop zou doen met zijn advies aan het grijze gezelschap om eens een kerkhof te bezoeken. Alles wat we vergaren, zei de paus, rijkdom of roem, vergaat. "Vanitas vanitatum et omnia vanitas". "Alles is ijdelheid… "

Wie op het voorbije jaar terugkijkt kan er mismoedig van worden, ook al is dat het succesvolste sportjaar voor ons land ooit. Ik hoef de lange lijst somberte niet te herhalen, die de laatste weken in terugblikken op televisie en in de kranten voorbij kwam. Ook in eigen kring kregen we te maken met leed en verdriet. Ik denk aan Trudy de Rooij, die na een zwaar herseninfarct al weken in het ziekenhuis verblijft en aan Dick Snijder, vol ideeën voor het Kwartaalblad nog, die op de laatste avond van het jaar afscheid van zijn leven en familie heeft moeten nemen. En wij van hem.

Zo, bedrukt door de harde realiteit in de wereld veraf en in ons eigen leven en onze eigen omgeving, staan we wel eens te weinig stil bij al het goede. Ons Europa, waar oorlog millennia lang de norm was, leeft, als we de ellende op de Balkan eind vorige eeuw als de uitzondering die de regel bevestigt beschouwen, al zeventig jaar in vrede. Ongekend lang. Dat komt, daarvan ben ik overtuigd, door het Verenigd Europa, wat daar ook op te mopperen valt, zoals Youp van ’t Hek terecht deed over de te zware stofzuigers. Tel uw zegeningen, zong mijn moeder vaak. Tel ze één voor één.

Op mijn werkkamer bij de Amsterdamse Woningdienst had ik een grote foto hangen, 1 bij 1, om mij daar elke dag bij te bepalen. Een armzalige, kale een kamerkelderwoning aan de Kleersloot in de Nieuwmarkt. Een moeder met drie kinderen, éen aan haar rokken, het tweede op schoot, ziek. Een baby in het ledikant, waar wasgoed boven te drogen hangt. Nauwelijks meubilair. Een vochtige vloer. Aan de muur een klein lijstje met een geborduurde tekst: "De Heere is mijn herder". Het ging mij om de daarop volgende regel van die tekst, die overigens ontbrak: "Het ontbreekt mij aan niets". Terwijl het met onze ogen van nu aan alles ontbrak. Die foto is nog geen negentig jaar geleden gemaakt.

Heel langzaam, veel te langzaam voor ons gevoel en ons geduld, schrijdt de beschaving voort. Vijfhonderd jaar geleden werden oproerige doopsgezinden in Amsterdam bij tientallen op weerzinwekkende wijze door het gerecht om het leven gebracht. Ook hier in Hoorn gebeurde dat. Jan de Bruin plaatste bij zijn artikel in het laatste Jaarboek van het Westfries Genootschap een prent: een zestiende eeuwse versie van een afschuwelijke IS-video.

2014 was een jaar van herdenken: de Eerste Wereldoorlog, honderd jaar terug. Ons koninkrijk tweehonderd jaar geleden dat al begon op 30 november 2013 en het hele jaar doorliep, al merkten we er weinig meer van, en de afschaffing van de slavenhandel, ook tweehonderd jaar terug. De slavernij, tussen haakjes, mocht nog een halve eeuw voortduren. Vanwege de gevolgen voor de economie.

‘Het behoort tot de culturele hygiëne van een beschaafd land om het erfgoed zorgvuldig te conserveren, te interpreteren, weer levend te maken en door te geven aan de volgende generaties.’ In die ene zin uit de zoektocht van Herman Pleij 'Moet kunnen', naar onze Nederlandse identiteit, is de al in 1917 geformuleerde doelstelling van onze vereniging samengevat. Ondanks dat we ons over nationale en internationale ontwikkelingen zorgen moeten maken, leven we hier in ons land en in Europa in de beste van alle tijden. Beter dan in de Gouden Eeuw, want dat was een wrede tijd met grote verschillen tussen rijk en arm. Zelfs nu we in economisch opzicht een paar stapjes hebben teruggezet, tot het niveau van 2007. Juist door het gebrek aan leiderschap en door zwak centraal bestuur, concludeert Pleij, doen we het al vijf eeuwen goed in ons land, al maakt hij zich wel grote zorgen over de uitwassen daarvan, waarmee we steeds vaker worden geconfronteerd.

Iets minder ernstig nu: Oud Hoorn.
Heeft u op onze website de argumenten gelezen waarom wij na vier jaar opnieuw de Geschiedenisonlineprijs van het Historisch Weekblad moeten winnen? Daar word je vrolijk van.





Ik noem er zo maar wat:
• Geweldig! wat Oud Hoorn allemaal probeert te behouden voor de stad Hoorn. Want wat is een stad zonder monumenten?
• Overzichtelijk, veelzijdig, informatief, interessant om te lezen, al met al een hele mooie en informatieve website.
• De website is altijd up-to-date. Prachtig om al deze informatie te kunnen lezen. Super dat de informatie ook op de tablet goed te lezen is.
• Geweldig actieve vereniging, die veel bereikt.
• Ze verzorgen een prachtig tijdschrift en zetten zich in voor behoud van markante gebouwen.
• Dat er heden ten dage nog mensen zijn die zich inzetten om een stuk ge-schiedenis van hun stad uit te dragen, en zich inzetten om dat verder le-vendig te houden…, chapeau...

Tot uit Nieuw Zeeland kwamen de loftuitingen:
• De Vereeniging is een onmisbare schakel voor ons in Nieuw Zeeland om op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen in onze oude woonplaats.

Ik kan zo nog wel even doorgaan, bespaar u dat. Nog éen tot slot, omdat die ons hier samenbrengt:
• In één woord geweldig en dat door vrijwilligers!

Ja inderdaad. En dát door vrijwilligers. U dus. Complimenten. En dank.
Als u nog niet hebt gestemd: straks als de wiedeweerga naar de website.

Wat hoogtepunten uit het afgelopen jaar:
• Voor het eerst sinds we dat vanaf 2009 bijhouden gemiddeld meer dan duizend bezoekers aan de website per dag, die samen twee en een half miljoen pagina’s bezochten. Lees hier de statistische gegevens.
• Op Facebook een stijging afgelopen jaar met zeventig procent likes tot gemiddeld bijna 500 bezoekers per bericht. Lees hier de statistische gegevens.
• Rond de duizend deelnemers aan de zomeravondwandelingen en 250 be-zoekers aan de vijf winteravondlezingen van Oud Hoorn.
• De financiële steun voor de aankoop en restauratie van de panden Grote Oost 43 en 45.
• De monumentenprijs voor de restauratie van de Blokkerpanden.

• De Hoornse kermis en de lappendag op de landelijke lijst van Immaterieel Erfgoed.
• De oplevering van de gerestaureerde ULO-school aan de Draafsingel en de start van de restauratie van de Blokkerder Michaelkerk met de plaatsing van de nieuwe torenspits.
• De Gouden Eeuw in 3D. De geslaagde crowd funding-actie, waaraan ook wij financieel konden bijdragen.
• De uitgave van het prachtige boek over de Waag en het alleraardigste boek over het Achterom.
• Het behoud van onze plek in de Commissie Monumenten en Welstand.
• Het koninklijke lintje dat onze vertegenwoordiger in die commissie Frans van Iersel kreeg opgespeld.


• En tot slot, de penningmeester belde enthousiast toen ik mijn jas wilde aantrekken om hierheen te gaan: we konden 2014 in zwarte cijfers eindigen terwijl we een tekort van enkele duizenden euro’s hadden begroot. Dat dankzij het besef dat er zuinig met het geld van onze leden en de vereniging moet worden omgesprongen.

Ook 2015 belooft een bijzonder jaar te worden. Half juni kunt u spektakel ver-wachten waarvoor de gemeenteraad dik in de buidel tastte. We vieren en her-denken dat 400 jaar geleden Schouten en Lemaire uit de haven van Hoorn vertrokken voor hun wereldreis rondom de zuidelijkste punt van Zuid-Amerika, die ze als eerbetoon naar hun en onze stad noemden: Kaap Hoorn.

In het tweede nummer van ons Kwartaalblad besteden we extra aandacht aan hun reis en lotgevallen. En de Halve Maen komt naar Hoorn. Tenzij de burgemeester van Albany er samen met Roger Tonnaer nog een stokje voor steekt. Zou Roger tijdens de kerstdagen daar zijn langs geweest? Het schip zal de stad en historische haven beslist een impuls geven.
We verwachten de afronding van de discussie over de versterking en herin-richting van de Westerdijk met stadsstrand. Het college heeft rekening gehouden met het commentaar van Oud Hoorn.

Als vereniging willen we een forse stap zetten op het gebied van de ict en het beheer van onze omvangrijke fotocollectie. En we hopen dat de ledenwerfactie het aantal leden op weg naar het honderdjarig bestaan van de vereniging zal doen groeien. Afgelopen jaar daalde dat opnieuw. In vijf jaar tijd verloren we honderd leden, ook al kregen we er per 1 januari van dit jaar bijna twintig nieuwe en cadeauleden bij. Een wil ik u niet onthouden. Een dame komt langs om zich aan te melden als lid. Ze krijgt het laatste blad mee en de kaart van Blaeu. Enkele dagen later komt ze enthousiast terug en meldt haar drie kinderen aan als cadeaulid! Een oproep dus ook aan u om in uw kennissenkring eens rond te kijken.

Dit jaar herdenken we de Tweede Wereldoorlog en vieren de bevrijding. In het eerstvolgende Kwartaalblad komt het dagboek van Elly Trap-Beek, waarvoor haar zoon Rudi een serie bijzondere tekeningen maakte. Leo Trap, Elly’s man, was éen van de verzetsmensen van de afluisterpost Post Poddie. Peter Tack, Eddy Boom en ik hadden afgelopen dinsdag een bijzondere ontmoeting met Rudi, waarbij wij de tekeningen kregen en het al even bijzondere trouwalbum van zijn ouders van twee trouwerijen. Speciaal voor leerlingen van groep 8 van het basis-onderwijs verzorgt het Comité 40-45 er een stripboekversie van. De tekeningen zullen hier worden geëxposeerd.

En last but bot least: Het lid van onze Kwartaalbladredactie Christiaan Schrickx hoopt dit jaar te promoveren op zijn onderzoek naar het klooster Nieuwlicht. Fantastisch voor hem en Dieuwertje en voor zijn ouders.

Zonder u, onze vrijwilligers, de mensen van de website, van het Kwartaalblad, de bezorgingsploeg, de gidsen, de organisatoren van wandelingen en lezingen, de mensen van het beheer, de winkel, het documentatiecentrum, de ict, mijn medebestuursleden en allen die ik vergat te noemen, kan dat alles niet.

U dank voor uw inspanningen in 2014 en we hopen dat we ook in 2015 op u mogen rekenen. Samen gaan we ervoor!
Een voorspoedig 2015 gewenst.

Egbert Ottens
Januari 2015