Vereniging Oud Hoorn - Actualiteit

Op 20 maart kreeg mijn vader te horen dat ik was uitgenodigd om het eerste exemplaar van het boek over Velius in ontvangst te nemen. Ik had toen nog totaal geen idee hoe dat zou zijn, en vond het wel apart. Ik wist nog helemaal niet zo lang dat ik afstamde van Theodorus Velius.

Ik wist ook nog niet dat ik op weg naar de Montessorischool op de Messchaertstraat vaak de route over de Veliusbrug nam, tenminste dat die brug zo heette. Het standbeeldje kende ik wel, maar ik had er nog nooit bij stilgestaan.
Op vrijdagmiddag 19 april fietste ik met mijn moeder, die niet van Velius afstamt, en mijn zus Hannah, zij weer wel, naar het Sint Pietershof. Jammer genoeg kon mijn oudste zus Lotte er niet bij zijn. Toen we daar aankwamen, was mijn vader ook net op tijd terug van zijn werk. Het Sint Pietershof had ik daarvoor alleen vanaf ijssalon Vivaldi gezien. Binnenin waren veel mensen met grijs haar. Mijn zus Hannah wilde daarom het liefst zo snel mogelijk weer weg, maar dat kon natuurlijk niet. Het was echt nog in de stijl van vroeger. Mijn oma, haar schoonzus en man waren er ook al, en zaten op de derde rij. Opa was er helaas niet, en zijn 94-jarige moeder, oma oma (Wijdenes), ook niet.

Marlies Hoff, Sarah en Merel Visser

Ikzelf zat met papa, mama en Hannah op de tweede rij, die speciaal voor ons was vrijgehouden. Schuin voor me zat een man, die mij een hand gaf. Hij vroeg of ik ook uit Wijdenes kwam. Ik zei: “Nee”. Er was ook iemand die foto’s van ons nam. Na een paar toespraken moest ik naar voren komen, samen met wethouder Peter Westenberg. “Dames gaan voor”, zei hij tegen mij.

De man die me al eerder een hand had gegeven, Jacques van Es heette hij, maakte een grapje waardoor ik weer moest lachen, en toen gaf hij het boek over Velius. Daarna pas kreeg Peter Westenberg het boek. Ik kreeg ook nog een cadeautje, twee boeken door Andre Nuyens, waar ik heel blij mee was. ‘De ‘Dievegge en de gek’ heb ik al bijna uit. Peter Westenberg kreeg het boek en een bos bloemen, en die bloemen hebben we toen samen bij het standbeeld van Velius neergelegd (en weer mee teruggenomen). Er ging ook een fotograaf mee. Toen we weer terug waren, hebben de schrijvers van het boek over Velius in mijn boek hun handtekening en een stukje tekst geschreven.


’s Avonds heb ik met mijn ouders meegedaan aan de Velius-wandeling. We zaten toen in de ‘familiegroep’, met Peter Westenberg. Ik vond het een hele leuke dag, en mijn zus Hannah vond het achteraf toch ook wel leuk om er te zijn.

Merel Visser (11 jaar)
4 mei 2013