Meer dan een eeuw actief voor Hoorns erfgoed

Vereniging Oud Hoorn - Actualiteit

In dankbare herinnering; Henk Saaltink 1932-2009   (28-10-2009)

saaltinkOp 23 oktober is ons oud-bestuurslid Henk Saaltink na een langdurige ziekte op 77-jarige leeftijd overleden. Van 1977-1988 maakte hij deel uit van het bestuur. Hij stond aan de wieg van de stadswandelingen en van het kwartaalblad en heeft vele publicaties over de geschiedenis van Hoorn op zijn naam staan.
Een bescheiden man met een enorme werkkracht. Wars van elke persoonsverheerlijking. Als iemand het verdiende erelid van Oud Hoorn te worden was hij het wel. Maar hij wilde niet. En hij verbood nadrukkelijk hem postuum alsnog tot erelid te benoemen.
Henk Saaltink is geboren op 12 januari 1932 in Arnhem. In 1971 kwam hij naar Hoorn als wetenschappelijk medewerker van het Westfries Museum. Sindsdien heeft hij zich op allerlei manieren ingezet om de geschiedenis van de stad toegankelijk te maken voor het grote publiek. Dat deed hij door te schrijven, tentoonstellingen te maken in het museum en door in werkgroepen zoveel mogelijk mensen te betrekken bij archeologisch en historisch onderzoek.
Met zijn kennis en eruditie begeleidde hij vele vrijwilligers door de wereld van de Hoornse geschiedenis. De gidsen van de stadswandelingen vanaf 1977, de amateur-archeologen vanaf 1978 en de archiefonderzoekers van de werkgroep 1806 sinds 1985.
Hij tilde het kwartaalblad naar een wetenschappelijk niveau zonder te vergeten voor wie hij schreef. Hij begon zijn artikelen steevast met een uitgebreide uitleg van de achtergronden en de bronnen die hij had gebruikt, alvorens hij het eigenlijke verhaal vertelde.
De inleidende zinnen van Henk Saaltink bij zijn artikel ’24 jaargangen kwartaalblad’ in 2003 tekenen hem ten voeten uit:
"Er was geen ontkomen aan. Al weten je redactiegenoten ook, dat je een verklaard tegenstander bent van jubilea, herdenkingen en feestnummers. Als enig lid van de redactie dat van het begin alles heeft meegemaakt, moet je een artikel schrijven, dat gewijd is aan het 25-jarig bestaan van het kwartaalblad. Het scheelde niet veel, of ik zag bij mijn mederedacteuren de gedachte opkomen: ‘Nu kan het nog, straks niet meer’. En omdat ik als historicus vaak genoeg heb zitten mopperen, dat een bekende stadgenoot ons niet zijn memoires heeft nagelaten, ben ik maar weer achter de computer gekropen om wat herinneringen naar boven te halen aan de mensen van het 25-jarige kwartaalblad".
Wij zijn hem dankbaar voor alles wat hij in zijn Hoornse jaren over de geschiedenis van de stad verteld en geschreven heeft. Ton van Weel zei bij het afscheid van Henk Saaltink als redactielid op 14 oktober 2006 in de Oosterkerk: "Jij hebt voor zeer velen die geschiedenis op vele wijzen toegankelijker gemaakt. Daarmee heb je een onuitwisbare bijdrage geleverd aan ons aller historisch besef".
Wij moesten Henk al een paar jaar missen vanwege zijn ziekte. Nu is hij zelf de geschiedenis ingegaan. Wij wensen zijn vrouw Ineke en zijn kinderen veel sterkte met het verlies van deze bijzondere man en vader.

Leo Hoogeveen

Uit: Dagblad voor West-Friesland:

"Hij was een opvallende figuur, omdat hij zo bescheiden was", zegt Femke Uiterwijk van Oud Hoorn. Henk Saaltink is vrijdagavond na een lang ziekbed overleden. De man heeft veel bijgedragen aan het levend houden van de geschiedenis van Hoorn en West-Friesland. Opvallend was hij ook vanwege zijn lengte en grijze kuif. Spraakzaam was hij niet, maar hij deed des te meer. Naast zijn werk als conservator van het Westfries Museum van 1971 tot 1992, was hij elf jaar bestuurslid van de Vereniging Oud Hoorn. Saaltink was de grondlegger van de stadwandelingen en het Kwartaalblad. Ook leidde hij de stadsgidsen op. Van zijn hand verschenen boeken als 'Vervolg op de kroniek der Stad Hoorn van Velius', het plattegrondenboek 'Hoorn in kaart' en 'van stad tot Streek' over de vier West-Friese ziekenhuizen dat hij samen met Piet Boon schreef. Hij schreef talloze artikelen voor het kwartaalblad en was tot het laatst nog met nieuwe publicaties bezig", vertelt Oud Hoorn-voorzitter Egbert Ottens.

 

Nieuwsarchief