Vereniging Oud Hoorn - Actualiteit

Bij de presentatie van het Weeshuis boek sprak Egbert Ottens, voorzitter van Oud Hoorn onderstaande rede uit. en werden de Weespoppen onthuld: Vorig jaar ging de monumentenprijs van Vereniging Oud Hoorn naar IntermarisHoeksteen voor de zorgvuldige wijze waarop zij als opdrachtgever de restauratie van het weeshuis-complex had opgepakt. Tevens sprak Oud Hoorn haar waardering uit voor de inzet van architect, aannemers, onderaannemers, en anderen.

De prijs, eigenlijk niet meer dan een mooi bordje met een mooie vermelding, ziet u aan het oudste gebouwdeel bevestigd. Daar waar Hotel Mariakapel haar ruimten heeft. Wij beloofden bij die gelegenheid om een replica van een gevelsteen te schenken, voorstellende Charitas, de barmhartigheid. Vrouw met kind, en een pelikaan. Een bekend tafereel in de symboliek. Ook in een schoorsteenstuk in het weeshuis is dit thema te zien.
Wij dachten een mooie plek aan de buitengevel gevonden te hebben, naast de hoofd-entree. Maar dat stuitte op bezwaar bij de architect. Die had zich juist ingespannen voor een prachtig ontwerp van de buitengevel, daar moest men niet aankomen. Vervolgens schoven we met de steen langs de gevelwand, en via de poort naar binnen, maar nergens was meer een zo mooie plek als de eerste. Vonden wij van Oud Hoorn. Uiteindelijk werd ons een plaats in de grote binnenhal aangeboden, hoog boven de hoofden. Maar achter een gesloten deur. Dat zagen wij niet zitten. Want we wilden wel dat onze gidsen de deel-nemers aan de wandelingen erop konden wijzen en dat ook de bezoekers aan de stad de steen konden zien. Anderen zeiden nog: die steen heeft geen directe relatie met weeshuis, en: de originele steen is veel ouder dan het weeshuis, zeker dat deel.
Steen exit dus.

Een nieuw idee werd geopperd. Ooit stonden er twee weeskinderen op de lijst boven de Keukenpoort. De originelen waren jaren geleden bij het Westfries Museum terecht gekomen. Apetrots zijn die op hun collectie. We mochten er naar kijken, aankomen niet. En over het terugplaatsen van de gerestaureerde beeldjes viel al helemaal niet te praten.
Replica’s dan? Daar wilde men wel aan meewerken. En zo zijn er twee prachtige replica’s van deze beeldjes gemaakt, van een materiaal dat naar wij hopen ook sterker is dan het oorspronkelijke. Want die werden al in de herfst binnen gehaald. Een dag als vandaag dus. Met storm en regen. Kantje boord is het gelukt om deze beeldjes op tijd hier te krijgen en te plaatsen. De mensen van IntermarisHoeksteen daarvoor dank. Voor bezoekers van de weeshuistuin hebben we geschiedenis van de beide poppen ook op een bordje laten schrijven. Omdat u er straks niet allemaal tegelijk naar kunt kijken, hierbij de tekst.

De twee beeldjes boven de Keukenpoort
Boven deze vroegere ingang van de keuken van het weeshuis, de zogenaamde Keukenpoort, staan twee beeldjes: links een weesjongen, rechts een weesmeisje. Het zijn replica’s van de houten beeldjes die hier vroeger stonden en in 1977 zijn overgebracht naar het Westfries Museum. In oorsprong dateren de beeldjes vermoedelijk uit 1713; toen werd f 20,- betaald aan Jan Hoogwoud ‘voor het snijden van 4 beelden op de poort aan ’t binnenhoff en op de weesewayd bij de Koepoort.’ Ter bescherming tegen weersinvloeden waren de beeldjes bovenop bekleed met een laagje bladlood en werden ze elke herfst naar bin¬nen gehaald.
De replica’s zijn door de Vereniging Oud Hoorn geschonken in het kader van de monumentenprijs 2008 die IntermarisHoeksteen heeft gekregen voor zorgvuldige restauratie van het weeshuiscomplex.

Niet op het bordje, maar niet onvermeld mag blijven, dat Vereniging Oud Hoorn veel dank verschuldigd is aan de Stichting 1HoornArt. Deze stichting nam uiteindelijk de kosten voor haar rekening, zodat wij met ons budget als dat mogelijk is, ergens anders in de stad een gevelsteen kunnen terugbrengen, waaraan de geschiedenis van onze mooie stad zich laat aflezen.