Kwartaalblad 2004 nr.2   (juni)

Ooit was op het adres Binnenluiendijk 2 de Kamer van de West-Indische Compagnie gehuisvest. Nadat de Compagnie in 1791 werd opgeheven bood het pand onderdak aan o.a. de Vaderlandsche Maatschappij voor Rederij en Koophandel tot Liefdadigheid in het Algemeen. Vanaf dat moment werd onderdak geboden aan een spinnerij, weverij, hekelwinkel, wolkammerij, blauwververij en een schilder- en behangselfabriek. In 1862 liet de Vrijmetselaarsloge het oog vallen op het monumentale pand en weet het te verwerven. In 1972 worden het dak en de goten gerestaureerd en krijgt het pand centrale verwarming. Rond de eeuwwisseling werd duidelijk dat het pand grondig onder handen genomen moest worden. Na een kostbare- en langdurige herstelperiode kon het vernieuwde pand op 22 maart van dit jaar feestelijk in gebruik worden genomen. In een uitvoerig artikel beschrijft John Lamers de historie van het gebouw en haar gebruikers.

Sinds oktober 2001 heeft onze vereniging de beschikking over een eigen website. Na een bescheiden start is de site inmiddels uitgegroeid tot een waardevolle bron van informatie. Naast actuele zaken vindt men op de site ook alles over de diverse wandelingen. En dat niet alleen, ook scholen, bedrijven, kerken en kapellen worden uitvoerig beschreven. Sommige van deze rubrieken zijn nog beperkt van omvang maar er wordt regelmatig aan gewerkt om dit alles verder uit te bouwen.
Belangrijk is ook het overzicht van de diverse artikelen en boeken die in onze verenigingswinkel verkrijgbaar zijn. Zo krijgt men b.v. een volledige beschrijving van hetgeen door de ‘Publicatie-stichting Bas Baltus’ werd uitgebracht. Daarnaast wordt een overzicht, inclusief prijs, gegeven van de andere boeken, souvenirs en tijdschriften die in onze winkel verkrijgbaar... lees verder >>

Tot en met 31 oktober a.s. wordt in het Westfries Museum extra aandacht gegeven aan de verzameling haarwerk uit eigen collectie. In de 19e eeuw was het heel gewoon dat van mensenhaar souvenirs werden gemaakt. Dat konden schilderijtjes of versieringen zijn maar ook complete miniatuurtjes. Karin Wester schetst in een uitvoerig artikel een beeld van deze haarwerken, de makers en hoe deze werken tot stand kwamen.

Enige tijd geleden kreeg het nieuwe appartementen-complex nabij de Oosterpoort de naam "Kemphaan". Deze naamgeving was voor Piet Schrickx aanleiding om iets over buitendijks gebied en dijkjes op papier te zetten. Schrijver komt tot de conclusie dat het vreemd is om dit bolwerk "Kemphaan" te noemen daar niets er op wijst dat hier ooit het Kempers dijkje zou hebben gelegen.

Het onderstaande verhaal verscheen reeds gedeeltelijk eerder in het kwartaalblad. Het grote aantal nieuwe lezers rechtvaardigde een tweede publikatie.
Allerwegen in de stad doet men moeite Hoorn weer het uiterlijk van voor 150 jaar te geven. Het is een reconstructie van de ijzertijd. Maar elke archeoloog kan u vertellen, dat dat geen begerenswaardig doel zou moeten zijn. Overal schieten de gietijzeren lantaarnpalen uit de grond bekroond door een soort bus met glazen wanden en piramidevormig dak eindigend in een eikel. Uit de bus straalt een licht met de sterkte van een vuurtoren bij de haven van Ijmuiden. Slaapkamerverlichting is bij een dergelijke feestverlichting niet meer nodig, zelfs met gesloten gordijnen lukt het moeiteloos 's nachts de weg naar het toilet te vinden. Komt men echter 's avonds na schouwburg- of concertbezoek of de wekelijkse bridgeavond... lees verder >>

De avond van de 2e april 2000 zal de Hoornse geschiedenis in gaan als die waarop de vermaarde Winston-bioscoop in de as werd gelegd. Na het ruimen van het puin kreeg de Archeologisch Dienst van de gemeente Hoorn de gelegenheid om op deze plaats opgravingswerk te doen. Na acht weken onderzoek moest dit werk gestaakt worden. Een tweede gelegenheid deed zich echter voor nadat in maart j.l. het bijbehorende woonhuis was afgebroken. Opnieuw gingen de veldwerkers aan de slag om de sporen van de eerste bebouwing bloot te leggen. Er werden schitterende spullen naar boven gebracht waarbij men moet denken aan gereedschappen, leder, stenen potten en kruikjes. Op maandag 17 mei kon de tweede fase van dit project als zeer succesvol worden afgesloten. Frans Zack heeft de werkzaamheden vrijwel van dag-tot-dag gevolgd en doet verslag.

Op zoek naar jeugdig gidsentalent
Open Monumentendag
Missen we straks de klepel?

Van de bestuurstafel
Stadsbeeld, restauraties, wijzigingen, verval
Men vraagt ons
Prikkels 6
Hoe Hoorn veranderde