Kwartaalblad 2014 nr.4   (december)

De haveningang, de plek waar in vroeger tijden de inwoners van Hoorn in spanning wachtten op de terugkeer van de vissers en andere zeevarenden, laat zich hier van zijn mooie kant zien: het winterse vermaak en de ontspanning. Verder verwijst de afbeelding naar het eerste artikel in dit nieuwe nummer.

Over de Hoofdtoren is al veel geschreven, maar Frans Kwaad belicht in dit artikel een heel speciaal aspect van dit uit 1532 daterende bouwwerk: waarom is de halfronde achterzijde (zeezijde) van de toren in twee verschillende steensoorten (kalksteen en baksteen) opgetrokken? Is dat altijd al zo geweest of is dat het gevolg van latere veranderingen?
Kwaad bespreekt allerlei oplossingen die al eerder zijn aangedragen en levert kritiek op de in 2011 verschenen rapportage van de huidige eigenaar van de toren, de Stichting Hendrick de Keyser. Zijn conclusie luidt dat we het nog steeds niet weten en hij stelt dan ook verder bouwhistorisch onderzoek en archiefonderzoek voor.

Een vervolg op eerdere artikelen van Jos Biegstraaten. Er komt steeds meer materiaal te voorschijn over Carl Fahringer, waar Jos dankbaar gebruik van maakt. De contacten van Fahringer met Dieuw van Vliet en haar vriendin Aaf Dell, die in de oorlogsjaren vele onderduikers redden, leveren een prachtig verhaal op en bovendien vele nieuwe
afbeeldingen van schilderijen van Fahringer.

Een artikel in het NHD van 24-10-2014 over de duizenden mensen uit Amersfoort en omgeving die in de meidagen van 1940 naar Noord-Holland moesten worden geëvacueerd, zette de redactie aan het denken: moest Hoorn ook evacués opnemen en waarom wordt Hoorn dan niet vermeld in het artikel? Egbert Ottens zocht het uit en laat in een vlot geschreven verhaal zien dat de plannen voor de opvang van evacués klaarlagen, maar dat die nooit tot uitvoering zijn gebracht.

In dit artikel belicht Egbert Ottens een curieus geschrift van Jacobus Hondius (Jacob de Hond), die van 1661 tot 1691 predikant was binnen de Nederduits-gereformeerde kerk in Hoorn. Na de synode van Dordrecht (1618 - 1619), waarmee de strijd om de 'ware kerk' en de vrijheid van godsdienst was beslecht, was er langzamerhand een streven ontstaan vanuit behoudende kringen naar een meer persoonlijk geloofsleven. Wij noemen dat nu, wanneer wij terugkijken naar die periode, de Nadere reformatie. Ook dominee Hondius vond dat maatschappelijk optreden en geloofsbeleving niet los van elkaar konden worden gezien en in zijn boek, waarvan de titel de aanhef van dit artikel vormt, werkt hij die gedachte verder uit.
Het is een catalogus vol praktische moraal, waarin per maatschappelijke groep in totaal duizend zonden alfabetisch zijn geordend waaraan vooral zijn gereformeerde lidmaten zich schuldig maakten. Een vergelijking met andere zogenaamde 'zondenspiegels' en een nadere uitwerking van enkele ideeën van Hondius besluiten dit fraaie verhaal.

Pieter Meijers, hoofd van het bureau Erfgoed van de gemeente Hoorn, hield tijdens de najaarsledenvergadering van de vereniging Oud Hoorn een zowel bouwhistorisch als historisch verhaal over de panden aan het Breed, waar de familie Blokker is begonnen met de uitbouw van haar imperium. De aanleiding vormde de uitreiking van de monumentenprijs 2014 voor het herstel van deze panden. Dit artikel is dan ook een uitwerking van zijn lezing.
In aansluiting op dit artikel volgt nog een biografische schets van Jacob Blokker door Frans Kwaad (zie blz. 178 – 181)

Verder treft u in deze aflevering de gebruikelijke rubrieken aan, zoals
Bestuursmededelingen, Lezers schrijven, Stadsbeeld, Hoe Hoorn veranderde en
Inhoudsopgave 2014. Tot slot heeft Frans Kwaad ook nog een kort verhaal geschreven over zijn naspeuringen naar de plek waar in 1625 de Remonstranten een schuilkerk hebben ingericht. De centrale vraag luidt: waar bevond zich het huis 'De Roohant'?