Meer dan een eeuw actief voor Hoorns erfgoed

Hoorns Hoorn en de Eenhoorn (10)

En op de bij die gelegenheid aan de stadszijde in de gevel geplaatste steen, ziet men het wapen van Hoorn 32) vastgehouden door twee eenhoorns. In de stand der achterpoten doen zij denken aan die in het genoemde brevier 33) zijn afgebeeld *).

J. F. Gardner. Oude Oosterpoort te Hoorn van de Westzijde met afbeelding van de gevelsteen. 1820.

J. F. Gardner. Oude Oosterpoort te Hoorn van de Westzijde
met afbeelding van de gevelsteen. 1820.

Wij mogen, dacht ik, aannemen, dat de eenhoorns op de gevelsteen daar het geestelijk gezag van de kerkvorst representeren. Dit wordt te meer waarschijnlijk omdat zich boven het wapen en tussen de koppen van de eenhoorns het Bourgondische Andrieskruis met de vuurslag bevindt, die de wereldlijke landsheer representeren 34).

Nu mag het m.i. niet zo worden gesteld, dat na 1538 het Hoornse wapen per se door twee eenhoorns als schildhouders moest worden vergezeld. De heraldische symboliek op de Oosterpoort was incidenteel en gaf uitdrukking aan de kerkelijke en staatkundige verhoudingen in het tijdsgewricht, dat onmiddellijk aan de reformatie voorafging. Maar wel was daarmee, achter de vrome verhalen aan, de eenhoorn door de Oosterpoort binnen de stad gekomen.

*) De kop van de linker eenhoorn kan in afwijking van de afbeelding in het brevier naar links zijn gewend, zowel i.v.m. de na te noemen vuurslag, als om redenen van symetrie.

32) J. C. Kerkmeijer en C. Kerkmeijer-de Regt: Catalogus (H) der voorwerpen van hout, onedel metaal en natuursteen in het Westfries Museum (1934) nr. 486, waarbij er op gewezen wordt, dat de gevelsteen blijkens de in het museum aanwezige tekeningen B 70 en 71 geplaatst was boven de ingang van de poort aan de stadszijde.
33) De kop van de linkereenhoorn kan in afwijking met die in het brevier naar buiten zijn gewend i.v.m. de plaats van het na te noemen Bourgondische kruis.
34) Vgl. Huizinga: Verspreide Geschriften dl 9 sub voce Bourgondië, namen en tekens, en de daar genoemde plaatsen. Huizinga wees er op "hoe sterk en op hoe velerlei wijze die naam Bourgondië zich is blijven hechten aan al wat in die korte dynastie van vier hertogen van Bourgondië op enige wijze zijn oorsprong had". En na een bespreking van het Andrieskruis en de vuurslag merkt hij op: "Geen wonder dat men tot in de zestiende eeuw overal de vuurslag in initialen en bouwfragmenten gebruikt ziet". Zo ook in Hoorn.