Kwartaalblad 2011 / 4   blz. 172 - 175

Honderd jaar Hoornse taartarrest

In september 1910 werd in Hoorn een moord gepleegd. De echtgenote van de 84-jarige marktmeester Willem Markus overleed in de nacht van 29 op 30 september na het eten van een vergiftigde taart. Ook Grietje Appelman, het 14-jarige dienstmeisje van het echtpaar Markus, at van de taart en begon vrijwel meteen hevig te braken. Grietje ging naar huis, Peperstraat 16, waar zij al spoedig zo ziek werd, dat er een priester moest worden geroepen om haar het sacrament der stervenden toe te dienen. Na een paar kritieke dagen knapte zij echter weer op. Het was meteen duidelijk dat er sprake was van een misdaad en dat niet mevrouw Markus maar haar man het doelwit van de aanslag was geweest. De dader, de 63-jarige Johannes Jacobus Beek, werd binnen een week opgepakt. Het onderzoek naar zijn doen en laten in de dagen voorafgaand aan het voorval zou doorslaggevend blijken voor het verloop van de latere rechtszaak. Dat deze zaak nog geregeld in de rechtszaal wordt aangehaald, konden de hoofdrolspelers van toen uiteraard niet vermoeden. Toch is dat wel degelijk het geval. De Hoornse taartmoord resulteerde in een uitspraak van de Hoge Raad der Nederlanden van 19 juni 1911, die bekend staat als het Hoornse Taartarrest. Het arrest is verplichte studiekost voor iedere Nederlandse rechtenstudent.Jan de Bruin beschrijft in een uitvoerig artikel het gebeuren en maakt daarbij gebruik van een aantal unieke afbeeldingen.

 

  Terug naar vorige pagina