… en Enkhuizen verscheidene groote vijandelijke schepen aanvielen op de kust van Noorwegen,
er in slaagden ze te vermeesteren en met een rijken buit huiswaarts keerden. Een der gevangen genomen
bevelhebbers, Pieter Brand, die als gevangene naar Hoorn was gevoerd, werd daar met onderscheiding
behandeld, goed gevoed en op zijn eerewoord vrijgelaten. Toen hij thuis kwam, prees hij de Hoornschen
bovenmate, vergeleek zijn behandeling met die, welke de ongelukkige gevangen Hollanders in zijn vaderstad
ondervonden en veroordeelde die behandeling in krasse termen. Daar hij een man van invloed was, maakten
zijn opmerkingen grooten indruk. 1
Hoorn had met Amsterdam samen achttien schepen in zee, die op de Wezer en de Elbe en in de Belt allerlei
rooverijen pleegden. 14 April 1441 keerde die vloot huiswaarts 2 daar een Hollandsch-Zeeuwsche
vloot naar de Baai zou zeilen en Amsterdam zich daarbij wilde aansluiten met 20 schepen. 3
De onderhandelingen te Kampen brachten geen resultaat en daarom werd op voorstel der Hollanders besloten,
die op de dagvaart te Kopenhagen voort te zetten. 4 Hier leidden de besprekingen tusschen
koning Christoffel en de afgevaardigden der Hollanders al spoedig tot een vrede. Wegens het groote
aandeel, dat de stad Hoorn aan den oorlog had gehad, werden ook haar burgers op die samenkomst te Kopenhagen
vertegenwoordigd. 5
Het Deensch-Hollandsche verdrag verplichtte de Hollanders in twee termijnen. tot 24 Juni 1443, 5000
Rijnsche guldens te betalen, waartegen de koning beloofde de privilegiën, die ze in de Noordsche
rijken bezaten, te bevestigen. 6 In 1443 gaf de koning aan enkele Hollandsche steden
privilegiën voor hun vaart op Noorwegen; in het volgend jaar kreeg ook Hoorn een permissie, die
in 1511 tot de drie Noordsche rijken werd uitgebreid. 7
Bij het verdrag van Kopenhagen (1441) tusschen de Wendische …